Van A tot Z, deel 05

NEKAF

In het diorama komen vooralsnog twee Nekaf’s, waarvan eentje een hele belangrijke rol speelt. Zie: IDF M113 AMEV. Als je dit verhaal hebt gelezen snap je wel dat dit ook een ‘knap’ model moet zijn, het staat immers op de voorgrond van een heel spannend moment.

Dit stukje Libanon geschiedenis heeft het meeste impact gehad bij betrokkenen, chauffeur Van Beest en kapitein Cor Aalbregt. Onze kapitein heeft mij hierover uitvoerig geïnformeerd en het prachtige bouwmodel is door hem geschonken. (Nu moet deze dan ook heel erg mooi gaan worden en zo gepositioneerd dat details goed zichtbaar zijn).

Van de Nekaf zijn helaas geen bouwmodellen te koop. Net zoals deze in het verleden van een Willy naar een Nekaf zijn omgebouwd, zal het nu niet anders gaan met dit model. De speciaal voor dit voertuig gemaakte sub-pagina zal spoedig in de lucht komen. Jullie kunnen de bouw dan op de voet volgen.


Prikkeldraad

Waar prikkeldraad en concertina elkaar ontmoetten.

Op de foto zien jullie een klein stukje van de plek waar deel 1 en deel 2 gaan samenkomen. Uitgerekend op twee van die punten moeten het prikkeldraad en de concertina (scheermesprikkeldraad) in tweeën worden gesplitst. En werpt zich nog een tweede probleem op. Want bij het samenvoegen mogen zij niet in elkaar verstrikt raken! Dat voor later maar even. Destijds heeft er hoogstwaarschijnlijk eerst prikkeldraad versperring gestaan en is de concertina later toegevoegd. (Vandaag dat het tegen de stalen piketten ligt en niet daar overheen).

Nu is er eindelijk iets gevonden waarmee de concertina op schaal fatsoenlijk kan worden gemoduleerd en op de ondergrond bevestigd kan worden. (Vergeet niet dat dit een van de hoofdbrekers was en reeds 6 maanden geleden al tegen dit probleem opliep. Ook bleek het uiterst dunne en fragiele draad niet veerkrachtig genoeg om d.m.v. een wikkelmethode in een spiraalvorm te krijgen). Voor het nieuw te plaatsen stuk maak ik van elke stap een foto zodat de liefhebber wat sneller aan de slag kan en niet gefrustreerd het goedje in de kliko hoeft te gooien.

Het is inmiddels 01 februari, tijd om een nieuwe overzichtsfoto te maken en een mooi stukje 7-2 tevoorschijn te toveren!


Februari 2020

Hierbij de maandelijkse overzichtsfoto. Zoals jullie zin is dit een betere versie als die van afgelopen maand. Omdat er op het 3e deel nog geen werkzaamheden zijn verricht, is deze voor nu weggelaten. Duidelijk is wel dat er veel vorderingen zijn! De YP408 heeft nu zijn vaste plekje gekregen en is er nagenoeg geen polystyreen of gips meer te zien. (Verkleuringen van de grond is door nog geen gedroogde materialen dan wel ontbreken van vegetatie).


Toegang

De toegang, daar ben ik toch wel een beetje trots op. Het is nog verre van klaar en toch ziet het er al uit alsof je zo naar binnen kunt lopen. De borden op schaal zijn goed leesbaar en de fantastische taalfout ga je natuurlijk wel meenemen! Voor wie echt een scherp oog heeft zoomt voor de gein eens in op het prikkeldraad en concertina. (Er zit zelfs een bolletje met fitting in het lampje op de stalen paal. Ooit creatief gemaakt van een schaaltje). Verder zit er een geintje in verwerkt, ben benieuwd of mensen dit gaan zien?!


Charlie

Het bouwsel van ,,Charlie” was er enkel en alleen snel neergezet om als leverancier voor de Unifillers te dienen. Leverancier van vooral frisdranken, versnaperingen en vooral luxe goederen. Zoals sieraden, horloge’s, muziekdragers / Gettoblasters en weet ik veel wat voor hebbedingetjes voor eenzame soldaatjes met vooral véél geld.

Het in de haast snel ‘neergegooide’ bouwsel werd in de loop der jaren, zoveel als het maar kon en naar gelang de inkomsten van onze inkopen, verbouwd en constructief verbeterd. Hetgeen duidelijk op de vele ontvangen foto’s is te zien. In grote lijnen zag je wel verbetering, doch bleef de luifel, puur om de zon tegen te houden, een allegaartje van steeds veranderend bij-elkaar geraapte rommel. Des te moeilijker voor mij om een keuze te maken. (Om onder andere die reden bleef het lang stil qua bouw in het diorama). Van de week viel de beslissing om de vaste basis van deze luifel te gebruiken en om de rest, deels op eigen initiatief, verder te bouwen. (Er komt nog meer rommel op en er zal vast nog wel het e.e.a. worden veranderd).

Under construction, like alway’s

In de bergen, waar wij zaten, zag je het niet, velden vol met enorm hoog riet. Riet, omdat het volgens mij geen bamboe was, al leek het daar aan de andere kant wel sterk op :-). Het valt wellicht niet op, maar op de veel foto’s zie je het gebruik hiervan terug, zoals bar-bekleding en niet te vergeten de stokken voor de klamboe’s. Een keer mocht ik zelf mee op reis naar een van die rietvelden, om daar naar hartenlust te gaan hakken en snijden. Wat bleek de ‘knipfunctie van de kalasjnikov toen handig. Snijden ging vele malen minder met dit taaie goedje. Het liet zich moeilijk snijden maar het sneed wel heel erg hard terug. Wat was die zooi scherp!! Voel het openrijten van mijn tere doorbakken huidje nog steeds…..(Zoals jullie op de foto van het Charlie-bouwsel zien, werd het daar ook gebruikt als zonwering).


Bomen

Het verhaal achter de bovenste twee foto’s: Tussen een hele reeks aan foto’s die ik van Ger van de Sande had gekregen, zat ook de linker foto. Nu had ik nog nooit een boom op schaal gemaakt, dus aan mij de taak om te gaan Googelen en te experimenteren. Reeds bij de tweede poging was het raak en meer dan tevreden met het resultaat. (Daarna ging de boom, zoals afgebeeld, de kast in. Tenslotte is het plekje van deze boom nog lang niet aan de beurt).

Deze boom is gemaakt door ijzerdraad te wikkelen, er is hier voldoende lesstof op YouTube over te vinden. Na het behaalde wikkel-resultaat werd er een laag grond-pasta op de stam aangebracht. (Earth Texture van Vallejo). De takken kregen een laagje gipsplaatvuller, waarna het geheel werd gespoten en geverfd. Tja, de kleine takjes zijn met de hand aangebracht en vereist ontzettend veel geduld en doorzettingsvermogen!

Nu werd het tijd voor de twee boom(pjes) die op deel 1 geplaatst moeten worden. Hiervoor gebruikte ik dezelfde techniek, waarna de takken voorzichtig werden ingespoten met lijm en voorzichtig met een zeef werden bestrooid. De grootste van de twee bomen was een uitdaging, dit omdat deze op een scheidingslijn komt en je derhalve, vanaf één zijde, ‘in’ de boom kijkt in plaats van er tegenaan.

Lees hier verder


%d bloggers liken dit: