UNIFIL DIORAMA

“I see a red door and I want to paint it Black”

Maart 2024

Update: 27-03-2024

Er worden grote stappen gezet! In het diorama is de afgelopen maanden al veel aangepakt en de ‘doorn’ in mijn oog is aan de beurt geweest. “Mooi rood is niet lelijk, verre van dat, maar de zijkanten in die kleur was toch wel iets teveel. Al eerder bleek rood een totaal verkeerde kleur voor de binnenste raakvlakken van de drie segmenten, want omdat deze niet 100% op elkaar aansluiten zag je een verschrikkelijk storende rode scheidingslijn. Dus zijn deze raakvlakken eerst aangepakt met een lichte zandkleur.

Op de linker foto zijn meerdere uitsparingen te zien. Naast de twee rechthoekige gaten ook twee ronden. Deze ronden gaten zijn nodig om dit segment uit de vitrinekast te kunnen tillen… (In het segment op de rechter foto zitten dezelfde ronde gaten aan de andere zijde).

Ieder segment heeft nu z’n eigen lichtverdeler waarmee elk lampje individueel kan worden ingeregeld. De voeding voor deze verdelers komt van een draad die naar een stroomverdeler in het onderstel wordt geleid. (Zie linker foto, onderste rechthoekige uitsparing). Het mooiste is wel dat deze draad nu ook te leiden is naar eenzelfde stroomverdeler in de vitrinekast waardoor nu ook hierin de verlichting kan branden!

Na veel wikken en wegen, eindeloos en besluiteloos trekken van kleurstalen werd het signaal-zwart. (Met hulp en sponsoring van Claassen Coatings Zoetermeer).
“I see a red door and I want to paint it Black” voor het diorama maar de ‘bak’ is en blijft donkerrood.

De afwerking van waar het ooit mee begonnen is, was nog steeds niet af. Een verwaarloost plekje omdat ik er gewoon niet uitkom uitkwam hoe dit af te werken en vanwege de definitieve keuze voor de lichtaansluiting(en). Want waar moest de ‘prik’, -voor de leken onder ons: de spanning-, nu vandaan komen? Wel, die heeft nu twee mogelijkheden gekregen, zowel van een batterijenblok als via het lichtnet. Maar zoals je op de foto ziet had dit qua afwerking nog wel de nodige aandacht nodig! En zoals dingen mis kunnen gaan, ging ook hierbij ‘iets’ mis. Met de plexiglas stofkap geplaatst bleek de voor de schakelaar gecreëerde uitsparing hierin net iets te klein… De schakelaar moet voor het plaatsen en verwisselen van de batterijen namelijk te demonteren zijn.

Zo, die zit! In signaal-zwart en inclusief een rood knipperend ledje (lang leve LEGO) zodat je altijd kunt zien dat de verlichting nog brand en zodoende de batterijen een wat langere levensduur kunt geven. Nu alleen nog de rode onderkant een lakbeurtje geven.

25-03-2024 Heel blij met het resultaat liet ik de linker foto aan maatje Tom zien. “Mooi”, zei hij, “maar bij ons zat het licht niet in het plafond maar was de lamp gemaakt van een groot oud blik”. Alle inzet bleek dus voor niet maar niet voor één gat te vangen kwam er na heel veel gepiel en creativiteit wel een echt brandende lamp in een oud blik. Met behulp van oude foto’s kon zelfs het snoer op een acceptabele wijze worden nagebootst. Nu nog een kwestie van inregelen om ‘strooilicht’ te verminderen.

27-03-2024 Heel af en toe komen er nog wel eens verzoekjes binnen om dingen die ‘nog’ kleiner dan schaal 1:35 aan te passen of op schaal 1:1 te maken. Daar draai ik mijn hand niet zo snel voor om, zeker niet als een militair randje heeft. Het VST heeft een eigen diorama, een best wel fraai ding. Maar zoals de dingen nu eenmaal aan verandering onderhevig zijn, is dit bij het VST niet anders. Zo hadden de figuurtjes in het diorama allemaal gele hesjes aan en onderscheidde de PLAVA en de GPC zich niet echt. Op verzoek enkele poppetjes aangepast naar de huidige situatie. 2x flanker, 1x plava en 1x GPC. Niet alleen de kleur van de kleding maar ook voorzien van veiligheid-reflecterende- strepen. (En mijzelf ook maar een plekje in dit diorama gegeven 🙂 ).